Μπορούν τα ρόπαλα να σώσουν τον κόσμο;
Η αναχώρηση των ροπάλων μόνων θα μπορούσε να είναι κρίσιμη στη μείωση του κινδύνου σφαιρικών πανδημιών, σύμφωνα με μια ανάλυση από τους εμπειρογνώμονες από το Πανεπιστήμιο του Κορνέλ και την κοινωνία συντήρησης άγριας φύσης. Αυτοί οι μικροί πολυάριθμοι ιοί οικοδεσποτών θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων για τη λύσσα, Ebola, Marburg, το coronavirus MERS, SAR-CoV-2, και τον ιό Nipah, που μπορούν να διαβιβαστούν σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Για να προλάβει μια άλλη zoonotic πανδημία ασθενειών, είναι ουσιαστικό να αλλαχτεί η σχέση της ανθρωπότητας με τη φύση και να σταματήσει τα ρόπαλα και άλλα άγρια είδη.
Η ανάλυση συστήνει τη χρήση, το εμπόριο, και την κατανάλωση ροπάλων, που σταματά το κυνήγι τους, και που αφήνει το φυσικό βιότοπό τους ανενόχλητο. Αυτό θα βοηθήσει να αποφύγει όλες τις δραστηριότητες πιθανές να προκαλέσουν τη διασπορά τους και να μειώσουν τον κίνδυνο τις ζωονοσίες. Ο καθηγητής του Cornell της υγείας και της πολιτικής για την υγεία άγριας φύσης ο Δρ Steven A. Osofsky τονίζει ότι η παύση του κυνηγιού, η κατανάλωση, και τα ρόπαλα εμπορικών συναλλαγών, κράτηση του ζωικού κεφαλαίου μακρυά από τις ρόπαλο-συγκεντρωμένες περιοχές, και παύση της αποδάσωσης μπορούν σημαντικά να χαμηλώσουν τις πιθανότητες μιας άλλης πανδημίας.
Οι εμπειρογνώμονες συντήρησης άγριας φύσης στο Πανεπιστήμιο του Κορνέλ και την κοινωνία συντήρησης άγριας φύσης συστήνουν ότι τα ρόπαλα αφήνονται μόνο και οι βιότοποί τους ανενόχλητοι. Υποστηρίζουν στην πλανητική υγεία νυστεριών ότι η πανδημική πρόληψη απαιτεί μια σφαιρική συμφωνία για να μην παρεμποδίσει, να μην χαράξει μακριά, ή να σκοτώσει αυτά τα πετώντας θηλαστικά. Η πανδημία covid-19, όπως το ξέσπασμα coronavirus SAR του 2003, μπορεί να επισημανθεί πίσω σε έναν ιό ροπάλων. Ο Δρ Susan Lieberman, ο αντιπρόεδρος του WCS για τη διεθνή πολιτική, προτείνει ότι κάποιος χειρίστηκε ή έφαγε ένα μολυσμένο ρόπαλο ή εκτέθηκε στα σωματικά ρευστά ενός ροπάλου με μια σπηλιά ή έναν άλλο τρόπο ή εκτέθηκε σε ένα άλλο ζώο που είχε μολυνθεί από ένα ρόπαλο. Ακόμη και ένας ιός που απελευθερώνεται μέσω ενός ατυχήματος εργαστηρίων ακόμα θα είχε προέλθει αρχικά από ένα ρόπαλο.
Ενώ τα ρόπαλα θεωρούνται δεξαμενές για πολλούς ιούς, πολλά άλλα άγρια είδη διαδραματίζουν επίσης έναν ρόλο στη διάδοση των zoonotic ασθενειών. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας να σταματήσει και τους φυσικούς βιότοπους όλων των άγριων ειδών για να προλάβει τις μελλοντικές πανδημίες. Με την αλλαγή της σχέσης της ανθρωπότητας με τη φύση, μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο τις zoonotic ασθένειες και να προλάβουμε την επόμενη πανδημία.